Laatste bewoners
Het aantal bewoners bleef teruglopen. Telde het weeshuis in 1952 nog 12 kinderen, in 1960 warendat er nog maar vijf. In 1961 resteerde nog 1 bewoonster. Toen zij in 1962 haar diploma haalde en zelfstandig ging wonen, sloot het weeshuis definitief. Vanaf dat moment hield het bestuur zich vooral bezig met incidentele giften en steunverlening aan doopsgezinde financieel hulpbehoevenden.
Stichting
In 1978 verkreeg het weeshuis de bestuurlijke rechtsvorm van een stichting en werden de statuten daarvan vastgesteld. Het doel van de stichting was ‘gelden ter beschikking stellen voor jeugdzorg en eventueel voor bejaardenzorg’. Daarnaast bleef het van oudsher bestaande oogmerk in de statuten van de stichting gehandhaafd: ‘de verzorging en opvoeding van, bij voorkeur doopsgezinde, wezen’. In 2014 werden de statuten opnieuw vastgesteld, waarna deze beter passen bij de huidige tijd en de ontwikkeling waarin de sector filantropie zich steeds verder professionaliseert. De statutaire doelstelling werd gewijzigd in ‘het zonder winstoogmerk stimuleren van jeugd- en jongerenwerk in de regio Kennemerland, elders in Nederland en daarbuiten, waarbij het gaat om activiteiten op uiteenlopende gebieden ten behoeve van jeugd en jongeren in achterstandsituaties.’ De vergaderingen van het bestuur van het weeshuis vinden nog altijd plaats in de theekoepel, gelegen bij Spaar en Hout. De professionele zorg voor de ouderen in Spaar en Hout is sinds 2006 in handen van Stichting Pro Senectute.